του Δημήτρη Καζάκη
«Η υπακοή, ή υποταγή γίνεται τόσο οικεία, ώστε οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν την οποιαδήποτε απορία σχετικά με την προέλευση, ή την αιτία της, περισσότερο από ό, τι για την αρχή της βαρύτητας, της αντίστασης, ή τους πιο καθολικούς νόμους της φύσης. Ή ακόμη κι αν η περιεργεια τους κάνει να αναρωτηθούν, μόλις μαθαίνουν ότι οι ίδιοι και οι προγονοί τους για αρκετές εποχές, είτε από αμνημονεύτων χρόνων, ήταν υπεξούσιοι μιας τέτοιας μορφής διακυβέρνησης, ή μιας τέτοιας οικογένειας, αμέσως συναινούν και αναγνωρίζουν την υποχρέωσή τους να υποτάσσονται.» (Essays and Treatises on Several Subjects by David Hume, vol. I, Edinburgh: Printed for Bell and Bradfute,, 1825, 448.)
Από τις αρχές του 18ου αιώνα, όταν ο Ντέιβιντ Χιούμ σημείωνε τόσο εύστοχα το πώς συνηθίζει ο μέσος άνθρωπος στην υποταγή, μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα. Από την κούνια μας μαθαίνουν να θεωρούμε ως δεδομένα…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 520 επιπλέον λέξεις